به گزارش یزدفردا؛ مهم‌ترین قابلیت این ژل امکان بارگذاری داروهای ضدالتهاب محسوب می‌شود و مکانیسم عملکرد آن نیز براساس تغییرات pH بدن است. با افزایش اسیدیته پس از بروز التهاب در مفصل، ژل نرم‌تر و شبیه‌تر به ژله می‌شود و همین تغییر دارو را از ساختار آن خارج می‌کند.

راهی برای درمان مستمر آرتروز

دانشمندان می‌گویند این ویژگی باعث می‌شود دارو تنها در محیط التهابی فعال شود و عوارض جانبی مصرف آن کاهش پیدا کند. همچنین استفاده از این ژل به‌عنوان غضروف مصنوعی می‌تواند راهی برای درمان مستمر آرتروز باشد و باعث بهبود اثربخشی داروها در کاهش درد و التهاب می‌شود.

به گفته پروفسور «اورن شرمن»، از گروه تحقیقاتی دانشکده شیمی دانشگاه کمبریج ترکیب شبه‌غضروفی این مواد با امکان آزادسازی هدفمند دارو، افق‌های تازه‌ای برای درمان ایجاد کرده است. دکتر «استیون اونیل»، نویسنده اول مقاله نیز تأکید کرده که این رویکرد می‌تواند نیاز به دوزهای مکرر دارو را کاهش بدهد و باعث ارتقای کیفیت زندگی بیماران شود.

برخلاف بسیاری از سیستم‌های دارورسانی فعلی که به محرک خارجی مانند نور یا گرما نیاز دارند، این فناوری تنها به شیمی طبیعی بدن وابسته است. آزمایش‌های انجام‌شده نشان داده‌اند که ژل در شرایط اسیدی مشابه مفصل آرتروزی، مقدار بسیار بیشتری دارو آزاد می‌کند. پژوهشگران امیدوارند با تنظیم دقیق شیمی این مواد، امکان بارگذاری داروهایی که سریع اثر می‌گذارند و اثر آنها طولانی‌تر است، در یک درمان فراهم شود.

گام بعدی این گروه تحقیقاتی، آزمایش ژل در سیستم‌های زنده برای ارزیابی کارایی و ایمنی آن است. در صورت موفقیت، این رویکرد می‌تواند نسل جدیدی از مواد زیستی واکنش‌پذیر را معرفی کند که می‌توانند بیماری‌های مزمن را با دقت و کارایی بیشتری درمان کنند.

نتایج این پژوهش در Journal of the American Chemical Society منتشر شده است.

• نویسنده : یزدفردا
• منبع خبر : خبرگزاری فردا